Review Daft Punk - Random Access Memories (2024)

Review

Specs

Het moet bijna wel een record zijn: in bijna 20 jaar vier albums uitbrengen. Toch is dat het geval bij het Franse Duo Daft Punk. Random Access Memories is namelijk het vierde studio-album. Al is dat niet helemaal eerlijk, want ze hebben ook de filmmuziek voor Tron:Legacy geschreven. Zonder meer een waardig album!

Random Access Memories is een album waarbij Daft Punk veel samenwerkingen is aangegaan. Denk aan Paul Williams, Nile Rodgers, Chilly Gonzales, Nathan East en Giorgio Moroder. Wellicht zijn het er meer, maar dit is wat we hebben kunnen achterhalen.

Nu is samenwerken met anderen helemaal niet vreemd, want Massive Attack doet het ook bij elk album dat ze tot nog toe hebben uitgebracht. In veel gevallen wordt het album er alleen maar beter op. Het zorgt vaak voor meer afwisseling, inspiratie en originaliteit.

Anders!

Wij kennen elk album van de Fransmannen, maar moeten zeggen: dit album is écht anders. Het is totaal anders dan Homework, Discovery, Human After All en Tron. Random Access Memory gaat van funky naar elektronisch, naar rock naar vocal en naar elektro. Zonder twijfel een zeer afwisselend album. En toch voelt het als een eenheid. Erg knap gedaan.

Helaas zitten er ook wat suffe dips in. Denk aan Touch. Te traag. Nu hoeft traag niet erg te zijn, want het zwoele ‘The Game of Love’ is ook niet snel. Maar daar past het. Ook Fragments of Time vinden we niet echt boeiend. Niet echt Daft Punk. Gelukkig zijn Touch en Fragments of Time een uitzondering. De rest van het album is zonder meer boeiend, waarbij we Giorgio by Moroder een zeer positieve uitschieter vinden. Wat een wereldnummer zeg! Ook Doin’ it Right is heerlijk: meeslepend, Daft Punk Funky en dansbaar.

Cover?

Bij Motherboard zitten we even heel diep te denken: “waar kennen we dit deuntje van?” Na zoeken, graven en verbanden leggen, komen we uit bij “Over and Over” van Moloko. Daft Punk meldt niets over covers, maar de gelijkenis is toch te groot om te negeren. De strijkers, het gitaartje, de melodie: nagenoeg gelijk. Ook de licht gedrukte sfeer… Alleen de vocalen zijn weggehaald.

Conclusie

De twee Fransen zetten – met behulp van een heel blik geweldige artiesten – een uitstekend vierde (eigenlijk vijfde) studioalbum neer. Het is zonder enige twijfel Daft Punk, maar toch weer met een twist. Een prima twist! Lekker album voor de komende zomer in de luie stoel!

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Log in om een opmerking achter te laten